Kababata [5]

Sinulit ni Eric ang bakasyon sa probinsya. Araw araw ay magkakasama kami nila Dino. Katulad ng dati, wala nga lang si Wesley. Pero kahit papaano'y masaya ulit kaming nagkasama-sama. ''O, pasyalan natin ulit ang kubo! Na-miss ko mga kapilyuhan natin doon.'', aya ni Eric. ''Sige ba! Simula ng umalis kayo ni Wesley ay wala ng nagaganap na kahalayan doon dahil ayaw na ni Tony! Ha ha ha!'', pambubuko ni Dino. ''Ganon ba? Tony, pagbigyan mo naman ako kahit ngayon lang. Na-miss ko lang ang pagjajak*l na ginagawa natin! Ha ha ha!", si Eric. ''Sige na nga!'', pagpayag ko na sa gusto nila. Tumungo agad kami sa kubo. Hindi na kami naligo sa ilog. Sa halip ay sa loob na agad kami. Pagdating doon ay hinubad agad ni Eric ang pangtaas nyang damit. Humanga ako sa ganda ng katawan nya ngayon. Sa 10 buwan na hindi namin pagkikita ay gumanda ang hubog ng katawan niya. Mapipintog ang mga muscles sa dibdib at braso habang tila pandesal ang kanyang abs. ''Aba! Ang macho mo ata ngayon Eric!'', bati ni Dino. ''Salamat! Nagbubuhat kasi kami ni Wesley sa Manila kapag walang pasok o pagkatapos ng klase. Mas maganda ang katawan ngayon ni Wesley kaysa sa akin.'', salaysay ni Eric. Hindi ko iyon napansin sa mga pictures na pinadala ni Wesley. Puro kasi naka t-shirt ang suot niya sa pictures. Akala ko ay lumapad lang siya.

''O, ano pa iniintay nyo? Hubad na!'', si Eric habang inaalis ang shorts at brief nya. Na-focus ang tingin ko sa ari ni Eric. Mas malaki ngayon ito kumpara sa dating sukat nito. Napakatikas ng pagkakatayo. Diretsong diretso. Matigas na maugat. Nangingintab na ang ulo na tila gustong pumasok sa ano mang butas. Hindi ko namalayang ako na lang pala ang nakadamit sa aming tatlo. ''Hay nako bunsoy! Nahihiya ka na ba sa akin ngayon?! Halika nga at tutulungan na kita!'', si Eric sabay lapit sa akin at hinubad ang t-shirt, shorts at brief ko. ''Ayan! Nahihiya pa kasi eh! Simulan na ang pagjajak*l!'', sabi ni Eric. Umupo agad sya sa papag at sabay silang nagmaryang palad ni Dino. Medyo naiilang man ng kaunti ay nagsimula na din akong magtaas baba sa aking tigas na tigas ng alaga. Hindi ako nagpapahalata pero tinititigan ko si Eric na nakapikit ng mga oras na iyon at taas baba ang kamay s galit na galit nyang pagkalalake. Sa hindi ko malamang dahilan ay nagkaroon ako bigla ng pagnanasa sa hubad na katawan ni Eric. Ewan ko pero libog na libog ako sa kanya ng mga oras na yon. Pero hindi ako nagpapahalata dahil ayokong makantyawan nila ni Dino. Kaya nakuntento na lang akong pasimpleng pagnasahan si Eric. Ilang taas baba pa ng kamay ko ay nilabasan na ako ng katas. At ilang minuto lang ay nilabasan na din si Dino. Tulad ng dati, huli pa din si Eric. Ang tagal pa din nya labasan. Pareho sila talaga ni Wesley. Maya-maya ay umungol na din si Eric na tanda na lalabasan na din sya. Ilang taas-baba pa ng kamay nya ay sumirit na din ang masagana nyang katas. Tila ilang araw din hindi nagparaos si Eric dahil sa napakadaming katas na lumabas sa kanya. Pinagmasdan kong mabuti ang paglabas ng katas nya. Para sa akin ay nakakalibog talaga ang eksenang iyon. At tama nga ako, ilang araw na daw yon naipon kaya ganon kadami ang lumabas. Naglinis na ulit kami at nag-ayos ng sarili. Dahil sa pagod na naramdaman ay nag-aya ang dalawa na umidlip muna sa kubo. ''Tabihan ko muna si bunsoy para hindi naman nya masyadong ma-miss si Wesley.'', si Eric habang humihiga sa tabi ko. ''O, yakap ka na bunsoy. Isipin mo na lang kunwari si Wesley ako.'', si Eric. Hindi na ako nahiya, yumakap na din ako sa kanya. Ang sarap yakapin ni Eric. Malaki nga kasi ang katawan nya. Noon lang ako nakayakap ng maskulado at ang sarap pala ng pakiramdam lalo na ng yakapin na din ako ni Eric. Mainit ang katawan nya. Ang unang kita kong akala ko'y matitigas na muscle, masarap din pala kapag ikaw na ang nakayakap. Hindi ko pinahalata sa kanyang muli akong nag-iinit sa pagkakayakap sa akin. Pilit ko na lang in-ignore ang nararamdaman ko ng mga oras na yon. Hanggang sa nakatulugan ko na ang pagkakayakap kay Eric.

Hindi pa ako nagtatagal sa pagkaka-idlip ay nagising ako dahil may mabigat sa aking harapan. Minulat ko ang aking mga mata at nakita kong hinahalikan na ako ni Eric sa aking labi habang nakapatong sa akin at nakayakap. ''E-Eric?! Ano ang ginagawa mo?!'', nagulat kong tanong. ''Alam kong may nangyayari sa inyo ni Wesley dito sa kubo. Kahit isang beses lang, pagbigyan mo sana ako..'', pagsusumamo ni Eric. Hindi ako umimik sa sinabing iyon ni Eric na naging hudyat sa kanya na oo ang aking sagot. Itinuloy nya ang paghalik sa akin. Ipokrito ako kung sasabihin kong hindi ko gusto ang ginagawa nya sa akin. Hanggang sa maghubad na sya sa harapan ko. Pagkatapos ay ako naman ang inalisan niya ng damit. Kapwa na kami hubad ng mga oras na iyon at pumatong muli si Eric at hinalikan ulit ako. Napakasarap din humalik ni Eric. Parang si Wesley din. Malambot ang kanyang mga labi at malikot ang kanyang dila. Hinihigop nyang mabuti ang aking dila. Torrid sya kung humalik, torrid na napakasarap. Natigilan lang kami ng mapansin naming nakatayo na pala si Dino sa gilid ng hinihigaan naming papag at wala na ding damit. ''Pwede bang sumali sa inyo?'', tanong ni Dino sa amin. Hindi na niya hinintay ang sagot namin ni Eric. Lumapit na din sya sa amin at hinalikan na din ako ni Dino. Ibang humalik si Dino. Napaka gentle pero napakasarap din. Naupo si Eric sa kaliwa ko. Iniupo din ako ni Dino habang hinahalikan. Sya sa kanan ko. Salitan ang paghalik nila sa akin. Hanggang sa tumayo ang dalawa sa aking harapan. Alam ko na ang gusto nilang mangyari. Humarap ako sa kanila habang naka-upo sa papag. Hinawakan ko ang tigas na tigas na ari ng dalawa. Ang ari ni Dino sa aking kaliwang kamay at ang ari ni Eric sa aking kanan. Sinimulan kong isubo ang ari ni Eric. Mas mahaba ang ari ni Wesley kay Eric pero mas mataba ito kaya medyo mahirap pa ding isubo. Pero pilit ko pa ding sinubo. Sarap na sarap si Eric sa ginagawa kong pagsubo at paghigop sa kanyang ari. ''Aaaahh... Sige pa bunsoy... Ang sarap ng ginagawa mo.... Aaaaahhhh...'', ungol ni Eric. Pagkatapos ay ang ari naman ni Dino ang sinunod ko. Sinimulan kong dinilaan ang balls nya at bahagyang sinipsip bago tuluyan kong isinubo ang tayung-tayo sa tigas niyang ari. Mas mahaba ang pagkalalake ni Dino kumpara kay Eric pero mas mahaba pa din ang kay Wesley. Hindi gaanong katabaan ang ari ni Dino na di tulad kay Eric na tila braso ng sanggol na mataba. ''Aaaahhh... Ang galing mo bunsoy... Sige pa.. Sige pa...'', ungol ni Dino. Lalo akong ginanahan sa aking ginagawa sa narinig kong yon kaya lalo ko namang pinagbuti. Maya-maya ay bumalik ako sa ari ni Eric at doon nagtaas-baba ang aking ulo. Pagkatapos ay kay Dino ulit. Halinhinan silang pinaligaya ko.

''Bunsoy, tuwad ka na dyan. Titirahin kita sa pwet.'', utos sa akin ni Eric. ''Dahan dahanin mo lang ha? Masyadong mataba yang iyo kumpara kay Wesley. Tyak na masakit yan.'', pakiusap ko dahil isang taon na ang nakalipas ng huli akong angkinin ni Wesley. ''Ako bahala sa iyo bunsoy..'', si Eric habang nilalabas ang ky jelly sa bulsa. ''Aba, pinaghandaan mo talaga! Ha ha ha!'', biro ni Dino kay Eric. Isang pilyong ngiti lang ang sinagot ni Eric habang nilalagyan ang ari nya ng maraming pampadulas. Ako nama'y tumuwad na sa papag at sinimulan ng lagyan ni Eric ang butas ng aking pwet. Daliri muna ang una nyang pinasok para masanay ang butas ko. Ng makondisyon na ang butas ko ay lumuhod na sya sa likuran ko at tinutok ang naghuhumindig nyang sandata. Dahan dahan ay pinasok nya ang ari niya sa akin. Sobrang sakit ng ipinasok nya ang ulo ng ari nya. ''Ah! Dahan dahan lang! Ang sakit!'', pag-angal ko. ''Sorry bunsoy. Dadahan dahanin ko na ang pasok.. Ang sikip kasi ng butas mo eh.'', si Eric. Ganon nga ang ginawa ni Eric sa akin. Pumwesto naman si Dino sa harap ko at tinutok ang ari nya sa bibig ko. Alam ko na ang gusto nyang mangyari. Isinubo ko naman ang pagkalalake ni Dino habang pinapasok naman ni Eric ang ari nya sa pwet ko. Sobrang sakit talaga habang ipinapasok pa lang. Matapos ipasok ang ari nya ay unti unti ng umulos si Eric. Dahan dahan syang kumadyot sa likod ko habang subo ang matigas na ari ni Dino. Sinimulan na din ni Dinong kadyotin ang bibig ko. Hinawakan nya ng magkabilang kamay ang ulo ko at inilabas-masok nya ang ari nya. Hindi ko maintindihan ang nararamdaman ko ng mga oras na yon habang pinapasok ako ni Eric at kinakadyot ni Dino ang bibig ko. Nakakangawit din sa panga at medyo masakit pa din ng konti ang pag-ulos ni Eric. Pero pinabayaan ko na din sila dahil matindi din ang pagnanasa at libog ko ng mga oras na iyo. Sabay namang umuungol ang dalawa habang nagpapaligaya sa pagpasok sa bibig at pwet ko. Katagala'y sumasarap na din ang kaninang masakit na pag-ulos ni Eric. Habang binibilisan nya ang paglabas-masok ay lalong sumasarap. ''Ansarap mo bunsoy... Aaaaaaaaahhhhh....'', ungol ni Eric na tila nagdedeliryo sa pinaghalong libog at sarap. Ganon din naman si Dino na naisasagad ang pagkadyot sa bibig ko kung kaya naduduwal ako dahil sumasayad na halos sa lalamunan ko. ''Aaaahhh... Aaaaahhh...'', ungol ni Dino habang nakapikit pa. Binunot ni Eric ang ari nya sa pwet ko. ''Umiba tayo ng pwesto. Humiga ka bunsoy..'', utos nito. Kumalas muna ako sa pagkakasubo ng ari ni Dino. Ginawa ko ang utos sa akin na humiga. Kinuha ni Eric ang isang unan at isinalalay sa pwetan ko. Pagkatapos ay isinampa ang mga binti ko sa magkabila nyang braso. Muling tinutok ang matigas na sandata at pinasok muli sa pwet ko. ''Aaaaaahhh...'', halinghing ko sa muli niyang pagpasok sa akin. Si Dino naman ay lumuhod sa may ulunan ko at tinutok ulit ang ari sa bibig ko. Tapos ay pinasok at unti unti na din kumadyot na noong una ay mabagal hanggang sa bumilis ng bumilis. Napa-ungol ulit ang dalawa sa sobrang sarap ng mga oras na yon. Tila nagpapaligsahan sa pag-ungol silang pareho. Ako din naman ay sarap na sarap ng mga oras na yon. Pero hindi ako maka-ungol ng malakas gawa ng nasa loob ng aking bibig ang nakakabilaok na ari ni Dinong walang humpay ang paglabas-masok sa loob ng bibig ko. Mas nangangawit ako sa ganong posisyon namin pero wala akong magawa dahil yon ang gusto nila kaya naman sunod na lang ako sa kanila. Ang tagal namin sa posisyong ganon. Nangangawit na nga ang panga ko dahil sobrang tagal ng pag-ulos ni Dino. Ilang mabibilis pang kadyot ay lumakas na ang pag-ungol ni Dino at lalo tumigas ang ari nya. ''Aaaahhh... Lalabas naaaa... Ayan naaaaa...'', ungol ni Dino at pagkatapos noo'y nilabasan na sya ng maraming katas. Nalunok ko na ang iba nito. Masarap din ang lasa gaya ng kay Wesley. Manamis-namis din. Ang ibang katas ay naglawa na sa bibig ko dahil sa napuno na sa dami ng katas na iyon. Matapos labasan ay hinugot na ni Dino sa bibig ko ang ari nya. Umupo sa gilid ng papag at nagpahinga na dahil napagod masyado sa pag-ulos sa aking bibig. Matagal tagal din ng bumulong si Eric na malapit na din syang labasan. At ilang pang mabibilis na kadyot ay napalakas ang ungol niya at kasabay noon ang pagsabog ng masagana nyang katas sa loob ng aking pwet. Ramdam ko na maraming katas ang lumabas sa kanya dahil ilang beses din namang kumislot kislot ang ari nya sa loob ko na tanda na nagpapakawala ng maraming katas. Ng masaid na ay hinugot na din nya ang sandata nya sa pwet ko. Kapwa kami pagod na pagod. Nagpahinga muna kaming tatlo bago maglinis at nag-ayos.

''Kaya naman pala sarap na sarap si Wesley sa iyo eh!'', si Eric. ''Oo nga. Kaya pala panay panay ang ginagawa nyo sa kubo! He he he! Nagtutulog tulugan lang din ako pero pinapanood ko kayo ng palihim.'', pag-amin ni Dino. Parang napahiya naman akong alam pala ng dalawa ang ginagawa namin ni Wesley. Pero ngayon pa ba naman ako mahihiya samantalang naka-sex ko na din silang dalawa. Nagkatawanan na lang kami. Pagkatapos ay umalis na kami sa kubo at umuwi sa kanya kanyang bahay.

Sinulit mabuti ni Eric ang bakasyon na yon. Tulad ng dati ay magkakasama kami nila Dino kahit wala si Wesley. Dumating ulit ang pasukan kaya kinakailangang bumalik na ng dorm si Eric. Pinabaunan ko din si Wesley ng sulat at paborito nyang luto ni Nanay na calderetang manok. ''Wag kang mag-alala bunsoy, ako na bahala dito at siguradong makakarating ito kay Wesley.'', paniniguro ni Eric sa akin. Ilang oras lang ay umalis na din si Eric. Ako nama'y 4th year highschool na. Napag-usapan na din namin nila Tatay at Nanay na sa Manila na din ako mag-aaral ng college. Natuwa naman ako at magkakasama ulit kaming apat. Kasama ko din si Dino na pupunta ng Maynila. Pinagbutihan ko ang pag-aaral ko at naging inspirasyon ko si Wesley na pagbutihin ang pag-aaral. Naging valedictorian ako ng school namin. Masayang masaya ang mga magulang ko, ganon din ako. Hanggang sa dumating na ang araw na pinakahihintay ko, ang pagluwas ng Manila. Akala ko ay magiging maayos ang lahat, nagkamali ako. Hindi ito ang inaasahan ko sa pagpunta namin ni Dino sa dorm nila Eric at Wesley....

Itutuloy...

Anino Ng Kahapon Teaser

photo by: Justyn Shawn

Nakasanayan Ko Na Ba (Ost Jumong) – Faith Cuneta Song Lyrics

Ito ang kantang sadyang makakapaglarawan ng pinagdaraanan ni Ron.

Naging miserable si Ron matapos ang hindi inaasahang paghihiwalay nila ni Lee.  Tila hindi alam kung saan pa huhugot ng lakas bukod sa kanyang pamilya at mga kaibigan.  Hindi alam ni Ron ang naging pagkukulang niya upang makalimot si Lee.  May mga panahong sumasagi sa isip nya na pilit nyang nagpakatatag upang isalba ang pagmamahal nya kay Lee. Ngunit bakit nagawa syang iwan nito.

_____

Ronald Santos...

"Hindi ko alam kung hanggang kaylan ako magiging ganito... Hindi ko alam kung kakayanin ko 'to... Bakit mo ko niloko..? Minahal kita at pinagkatiwalaan pero anong ginanti mo?! UNFAIR KA!!!"

Lyndon Garces...

"Mahal patawarin mo ako kung naging marupok ako... Sana maging magkaibigan pa rin tayo..."

Christian...

"Lagi mong tatandaan na nandito lang ako if you need a shoulder to lean on."

_____

Paano nga ba haharapin ni Ron ang buhay na nakasanayan nyang lagi syang may katuwang? 

Paano nga ba tatanggapin ni Ron ang katotohanang wala na sila ni Lee?

Saan nga ba sya magsisimula?

Magkakaroon pa ba ng puwang sa puso ni Ron upang magmahal muli?

May pag-asa nga kayang mabigyang pansin nito ang pag-ibig ni Christian para sa kanya?

Paano nga ba bubuuin ni Ron ang pirapiraso nitong pagkatao matapos syang iwan ng taong una niyang minahal nya ng lubusan? 

Paano?.....

Abangan...

Nilimot Na Pag-ibig 12

Photo by: Justyn Shawn

Kamusta naman po kayong lahat? 

Maraming salamat nga po pala sa mga patuloy na nagbabasa ng aking kwento na Nilimot Na Pag-ibig.

Marahil ay nagtaka kayo kasi bago na ang cover photo ng story ko ito po ay gawa ng taong nagmamahal sa akin at minamahal ko. Hindi ko po hiningi sa kanya ngunit ginawa nya. Nagulat na lang ako ng isend nya ang file sa akin. Kinilig naman ako... ^__^v

Now naman gusto kong magpasalamat sa mga nag comment sa past chapter. Dahil po sa inyo ay lalo akong ginaganahang magsulat. 

At hindi ko na patatagalin pa. Ito na po ang Chapter 12.

_____

Una po sa lahat ay nagpapasalamat ako sa mga kaibigan ko na nagpush sa akin na sumulat dahil sa totoo po frustrated writer ako pero dahil sa mga friends ko na nagbigay ng insipirasyon at encouragement ay sinubukan ko muling magsulat since gusto ko rin nman.

Pangalawa, I would like to thank Kenjie for making me one of the authors here. Thank you DIZZY...

Next, I would like to thank truthsofme  for making the previous cover photo of my story.

Lastly, I would like to thank in advance all the visitors of this blog page who will read my story.

Thank you.

Disclaimer: 

This story is based on true to life experience, names of the characters and some scenarios are intended to be changed to protect their privacy.

Comments and any kind of reactions are welcome.  

You have the freedom to express your feelings.

Read at your own risk!

Enjoy reading!

oooOooo

Kababata [4]

''Ma, nandito na kami ni Tony!'', pagtawag ni Tony sa kanyang Mama upang ipaalam na dumating na kami sa kanilang tahanan. ''O, nandyan na pala kayo. Halika at kumain na tayo ng hapunan.'', ang Mama ni Wesley. ''Magandang gabi po Tita.'', bati ko sa kanya at sabay nag mano. ''O sya, upo na ng makakain na.'', paanyaya ni Tita. Umupo na kami sa hapag at kumain. Nagkakwentuhan habang kumakain. ''Alam mo ba Tony, nag-aalala yang kaibigan mo sa pag-alis niya. Baka daw kasi lumayo na ang loob mo sa kanya kapag matagal kayong hindi nagkita.'', si Tita. ''Naku, hindi po yon mangyayari dahil parang kuya ko na din po sya.'', paninigurado ko kay Tita sabay tingin kay Wesley. ''Madrama talaga yang kababata mo eh! Umiiyak pa nga ng sinasabi yon sa akin.'', pambubuko ni Tita sa anak. ''Ma! Kung anu-ano sinasabi mo dyan!'', nahihiyang tugon ni Wesley kay Tita. Nagkatawanan na lang kami. Matapos kumain ay niligpit na namin ang pinagkainan namin. Pagkatapos ay dumiretso na kami sa kwarto ni Wesley. Doon ay nalungkot na naman ako dahil alam kong matatagalan ang muli naming pagkikita. ''O, malungkot ka na naman..'', puna ni Wesley. Hindi ko na naman napigilan ang aking luha. Pumatak na naman ito. Hinawakan ni Wesley ang aking mukha at pinahiran ang luha ko. Hinalikan nya ako sa noo, sa ilong, sa kanang pisngi at sa labi. Sandaling tumitig sa aking mga mata at saka ako siniil ng halik. Napayakap ako sa kanya. Magkahinang ang aming mga labi ay tumungo kami sa kanyang kama. Inihiga ako ni Wesley saka pumatong sa akin at muli akong hinalikan sa labi. Napakasarap na halik na tiyak hahanap hanapin ko sa sandaling umalis na sya. Malungkot man ay sinulit ko ang mga oras na yon dahil ayokong may pagsisihan sa bandang huli. Maalab ang bawat siil ng labi ni Wesley sa akin. Malikot ang kanyang dila na nakikipaglaro sa dila ko. Ibang klaseng

sarap na hindi mo maipaliwanag. Mainit na pareho ang aming mga katawan. Init na lalo kaming nadadarang. Unti-unti ay hinuhubad na ni Wesley ang aming mga saplot. Sinimulan nya sa aking pang-itaas at sa kanyang t-shirt. Sinunod nya ang brief at pantalon nya. Ganon din ang sa akin. Pagkatapos ay pumatong ulit sya sa akin at naglapat mula ang aming nag-iinit na katawan. Itinuloy namin ang aming paghahalikan. Halos habulin namin ang aming hininga habang naghahalikan. Nag-eespadahan ang aming mga dila at nagpapalitan kami ng laway. Kakaiba ang halikang ito kumpara sa mga halikan namin before. Maya-maya pa'y gumapang na sa aking leeg ang mga halik ni Wesley. Napakasarap nya talagang humalik lalo na kapag pahigop. Bumalikwas kami ng posisyon. Sya naman ngayon ang nasa ilalim at ako sa ibabaw. Hinalikan ko sya ulit sa labi at muling nag-espadahan ang aming mga dila. Hanggang sa bumaba ang halik ko sa leeg nya. Pababa sa dibdib. Dinilaan ko ang magkabila nyang utong. Malakas ang paghinga ni Wesley ng mga oras na iyon. Pagkatapos ay dinilaan ko sya sa tiyan, pababa ng puson. Napa-ungol na si Wesley. Sandaling tumigil ako ng maabot ko na ang naghuhumindig at tayung-tayo nyang ari. Hinawakan ko ito, dinila-dilaan ang ulo bago isinubo ng buo. Sinabayan ko ng taas-baba ng aking bibig ang pagmamaryang palad sa kanyang galit na galit na ari. ''Aaaaaahhh... Ang sarap Tonyyyy... Aaaahhhh...'', ungol ni Wesley. Mas lalo akong ginanahan sa narinig ko kaya mas lalo kong pinagbutihan. Pahigop akong nagtaas-baba sa ari nya habang panay din ang maryang palad sa galit na galit nyang sandata. Libog na libog si Wesley ng mga oras na iyon. Kinakadyot nya na ang aking bibig dahil sa init na nadarama ng mga oras na iyon.

Tumigil ako sa pag-blow job sa kanya. Kinuha ko ang baby oil sa drawer ni Wesley. Nanatili syang nakahiga habang nilalagyan ko ng baby oil ang ari niya habang taas baba ang aking kamay sa pagmamaryang palad sa kanya. Sunod kong nilagyang ang pwet ko. At pumwesto na ako sa ibabaw nya. Hinawakan ang napakatigas niyang pagkalalake. Tinutok ko ito sa butas ng aking pwet at unti-unting ipinasok. ''Aaaaahhhh... Ang sakit!'', daing ko. ''Aaaaahhh... Ang sikip moooo.. Dahan dahanin mo lang para di gaanong masakit. Aaaahhhh...'', paalala ni Wesley habang libog na libog na din ng mga oras na iyo. Ganon nga ang ginawa ko. Dahan-dahan ko itong ipinasok sa loob ng pwet ko. Medyo masakit pero tinuloy ko pa din dahil ito talaga ang gusto ko. Ng maipasok ko na ang buong ari niya ay isinagad na sagad ko ang pagkakapasok ng ari nya. Puro ungol ang nasasambit namin. Sarap na sarap si Wesley at ako'y pinaghalong sarap at hirap ang aking nararamdaman ngunit katagalan ay puro sarap na din. Maya-maya ay nagtaas-baba na din ako sa ibabaw ni Wesley. Sa sobrang sarap ay humawak na din sya sa bewang ko at sumasabay sa pag-ulos sa akin. Mas lalong sumarap ang pagpasok ng ari nya. ''Shit! Ansarap mo talaga Tony! Aaaaahhh... Aaaaahhh...'', ungol niya. Tila ako nangangbayo sa posisyon naming iyon habang sumasabay naman si Wesley sa pagkadyot sa akin. Ang sarap talaga ng posisyong yon. ''Tony, ido-dog style kita. Pero wag mo huhugutin ang ti*i ko sa pwet mo.'', si Wesley. ''Sige.. Pero pano?'', tanong ko. Unti-unting bumangon paupo si Wesley. Inikot ako patalikod sa kanya ng walang hugutan ang ari niya. Pinosisyon akong naka dog stand at nakasaksak pa din ang ari nya habang nakapaluhod sya sa likuran ko. Ang galing talaga ni Wesley. Nakapag dog style nga kami ng hindi hinuhugot ang ari nya sa loob ng pwet ko. Nagsimula ng kumadyot si Wesley mula sa likod ko. Sa simula ay marahan hanggang sa bumilis ng bumilis. ''Aaaaaahhhh... Wesley! Ang saraaaaaaap... Aaaaaahhhh....'', ungol ko. ''Ang sarap mo talaga kan*ut*n Tony! Aaaaahhhh... Aaaaaaahhhhh...'', si Wesley. Nagtagal kami sa ganong posisyon. Hanggang sa bumulong na si Wesley, ''Tony, ayaaaan naaaa... Puputok naaaa... Aaaaahhhh.... Aaaaahhhhhhh...''. Ramdam ko ang pagkislot ng ari nya sa pwet ko. Ilang beses pumitik na ramdam na ramdam ko ang pagsirit ng maraming katas sa loob ng pwet ko. Hinugot muna ni Wesley ang ari nya sa pwet ko. Inihiga nya ako at pumatong sa akin. Tiningnan ako ng mata sa mata. ''Tony, sana hintayin mo ako. Sa pagkikita natin muli, hindi na ako mawawala sa tabi mo. Pangako ko yan sa iyo...'', si Wesley. Naluluha man ay sumagot ako sa kanya, ''Hihintayin ko ang muli mong pagbabalik. Kahit matagalan ka pa. Pangako ko sa iyong hihintayin kita..''. ''Salamat Tony. Mahal na mahal kita..'', tugon ni Wesley. ''Mahal na mahal din kita Wesley..'', pagkasabi ko'y siniil nya ulit ako ng halik sa labi. Maya maya ay tinigasang muli si Wesley. Bumangon ito sa kama, kumuha ng isang unan at nilagay malapit sa aking pwetan. Alam ko na ang gusto nyang mangyari. Papasukin nya ulit ako sa aking pwet. Bahagya akong umusod palapit sa kanya. Iniayos naman ako ni Wesley. Muling itinutok ang matigas na namang ari nya sa aking butas at dahan dahang ipinasok. Kakaibang sensasyon na naman ang aking naramdaman. Masakit na masarap. Ngunit mas nananaig ang sarap na dulot ng kanyang ginagawa sa akin. Kitang kita ko ang reaksyon sa mukha ni Wesley na sarap na sarap sya sa ginagawa. Nakapikit sya at umuungol habang isinasagad ang pagkakapasok ng sintigas ng bakal nyang ari. Ako ma'y napapahalinghing na din sa sarap na kanyang ginagawa. Lalo na ng simulan nyang umindayog at maglabas-masok sa aking pwet. Sobrang sarap talaga na puro at ungol ang maririnig sa silid na iyon. Sinimulan sa mabagal, hanggang sa bumilis ng bumilis at ang pinakamasarap sa lahat ng ginagawa ni Wesley ay ang pagsagad nya ng pasok sa aking pwet. Nagdedeliryo na din ako ng mga oras na iyon. ''Aaaaaaahhhh... Wesley..... Sige paaaaaaa..... Aaaaahhhh... Aaaaaaahhhhh....'', ungol ko. Libog na libog na din si Wesley ng mga oras na iyon habang nakikita ang reaksyon ko at naririnig ang ungol ko. ''Aaaaaaahhhh.... Ang sarap mo talaga Tony.... Aaaaahhhh.... Aaaahhhh...'', ungol naman ni Wesley. Ilang mabibilis at matatalas pang kadyot ni Wesley ay idiniin na nya ito at napa-ungol ng malakas na hudyat na muli siyang nilabasan sa ikalawang pagkakataon. Akala ko ay manlalambot na ang ari nya ngunit nagkamali ako. Nanatiling tigas na tigas pa din ang ari ni Wesley. ''Tony, pwede bang isa pa?'', hiling nya sa akin. ''Oo naman Wesley.'', pagpayag ko sa kanya. Napangiti si Wesley sa sinagot ko sa kanya. ''Dapa ka naman ngayon Tony.'', utos niya. Wala ng tanong tanong. Ginawa ko na lang kung ano ang sinabi nya. Dumapa ako sa kama. Sumampa na din sya at pumatong sa akin. Dahan dahan ay muli niyang ipinasok ang matigas niyang ari sa pwet ko. Wala na ang sakit na nararamdaman ko sa muling pagpasok ng ari niya. Sa halip ay puro sarap na lang ang aking nararamdaman. Nadagdagan pa ang sarap na yon dahil sa pagdagan ng katawan nya sa akin. Napapakapit ako sa kumot sa sarap ng paglabas-masok ni Wesley sa akin. Mabilis ang pagkadyot niya sa aking likuran, napaka sarap talaga. ''Aaaaaahhhh... Aaaaahhhhh...'', ungol ni Wesley. ''Wesley... Wesley...'', tanging nasambit ko sa pag-indayog nya sa akin. Matagal kami ulit sa ganong posisyon. Hindi man lang kami nangangawit dahil sarap na sarap kami sa aming ginagawa. Tila kahit buong gabi namin gawin ito ay wala lang sa amin. Ilan pa ulit na mabibilis na pagkadyot ay muling bumulong si Wesley. ''Ayan na Tony... Lalabasan na ulit ako... Ayan na... Ayan naaaaaaa...... Aaaaaahhh...'', malakas na pag-ungol ni Wesley. Idiniin nyang mabuti ang pagkakapasok ng ari nya sa akin at sumirit ulit ang masagana nyang katas sa aking butas. Ilang pagsirit pa ay nasaid na din ang katas nya. Imbes na umalis sya sa pagkakapatong sa akin ay yumakap sya at tila napagod sa ginawa namin. Pinabayaan ko na lang sya. Hindi na namin namalayang nakatulog na pala kami sa ganong posisyon.

Kinaumagahan, nagising na lang ako dahil sa isang halik sa aking labi. Nang minulat ko ang aking mga mata ay nakita ko si Wesley na nakangiti sa akin. Sabay kaming naglinis at naligo. Bago pa man magbihis ay nagtalik ulit kami bago tuluyang lumabas ng kanyang kwarto at mag-almusal. Dumating na din ang oras na kinakailangan ng magpaalam sa isa't isa. Napakahirap ng tagpong iyon. Pakiramdam ko ay huminto na ang aking mundo. Tila hindi ko makakaya kung mawawala si Wesley. Bakas din ang lungkot sa mukha at mga mata nya. Dumating na din si Eric sa bahay nila Wesley dala ang isang malaking bag at kasabay si Dino. Pinipigil kong tumulo ang aking luha ng makita kong inilalabas na din ni Wesley ang mga bag na dadalhin nya sa Maynila. Nakatitig lang sya sa akin. Hanggang sa isinakay na ang gamit nila ni Eric sa kotse. Lumabas na kami para ihatid ang dalawa. Naunang pumasok ng kotse si Eric na matamlay din. Hindi na nagpaalam dahil alam kong pinipigil din nya ang kanyang luha. Papasok na si Wesley ng kotse. Doon na tumulo ang aking luha at hindi ko na napigilan ang pag-iyak. Nalingunan lang ako ni Wesley. Imbes na sumakay ay tinungo nya ako sa kinatatayuan ko at niyakap ako ng mahigpit. Ayokong magpakita ng kahinaan ng mga oras na iyon pero hindi ko mapigil ang pag-iyak habang yakap ni Wesley. ''Babalikan kita Tony. At sa pagbalik ko, hinding hindi na kita iiwan ulit. Mahal na mahal kita Tony...'', bulong ni Wesley habang nakayakap na tingin ko ay hindi naman narinig ng Mama ni Wesley at Dino. Hindi ako umiimik. Tahimik akong umiiyak ng mga oras na iyon. Bago bumitiw sa pagkakayakap ay hinalikan ako ni Wesley sa noo. Kumalas na sa pagkakayakap sa akin. Doon ko lang nakitang may luha na din pala sya. Eksenang lalong tila dinurog ang puso ko. Nakalingon sya habang sumasakay ng kotse. Hanggang pagsara nito ay nakadungaw sya at nagpapaalam. ''Mag-iingat kayo! Dino, ikaw muna bahala kay Mama at Tony!'', sigaw ni Wesley habang papalayo ang kotse. ''Ako na bahala Wesley! Mag-iingat kayo ni Eric!'', sigaw ni Dino. Tuluyan ng naka layo ang kotseng sinasakyan ng dalawa habang naiwan kami doon. Umakbay si Dino sa akin. ''O, tahan ka na bunsoy. Wag kang mag-alala dahil babalik naman sila sa bakasyon.'', pagpapalubag loob na sabi ni Dino. Nanatili pa din akong walang imik. Inihatid ako ni Dino sa bahay namin. ''Bunsoy, dito lang ako basta kailangan mo ha? Wag ka mahihiyang lumapit.'', sabi ni Dino. ''Salamat Dino.'', pasasalamat ko sa pag-alala ng aking kaibigan.

Nagsimula ang pasukan ng klase. Naging napaka tagal ng bawat araw na lumipas. Tila hindi lumilipat ang araw at hindi tumatakbo ang oras. Walang araw at oras na hindi pumapasok sa aking isipan si Wesley. Iniisip ko kung kumusta na ba sya. Naiisip din ba nya ako? Naging loner ako simula noon. Mas gusto kong mapag-isa kundi rin lang si Dino ang kasama. Maraming nakapuna sa pagbabago kong ito ngunit inintindi na lang nila ako, lalo na ng aking pamilya at mga kaibigan. Wala akong ibang hiniling kundi ang matapos na ang school year para magkita kaming muli ni Wesley.

Dumating ang bakasyon. Ang tanging panahon na pinakahihintay ko upang muli kong makita ang aking mahal. Abril noon na sinabing pagbabalik ni Wesley. Kaya maaga pa lang ay nag-ayos na ako. Pansin ng aking pamilya ang panunumbalik ng aking sigla. Tumungo agad ako sa bahay nila Wesley na ng mga oras na yon ay tiyak na nandoon na sila ni Eric. Agad naman akong pinatuloy ng Mama ni Wesley ngunit laking pagtataka ko na si Eric lamang ang sumalubong. ''Bunsoy! Kumusta na ba?! Namiss kita ah!'', bati ni Eric sabay yakap. ''Ok lang naman ako. Namiss ko din kayo. Teka, nasan si Wesley?'', tanong ko sa kanya. ''Yun nga bunsoy. Hindi nakasama sa pag-uwi si Wesley dahil may special project syang kailangang tapusin. Pero may pinabibigay sya sa iyo.'', sagot ni Eric. Kinuha nya sa kanyang bag ang isang maliit na kahon. ''O, ibigay ko daw yan sa iyo.'', sabay abot sa akin. Malungkot man ako sa aking narinig ay kinuha ko ang kahon na iyon. Pagbukas ko ay may isang teddy bear na maliit. Halos malaki lang ito ng konti sa isang dangkal. Sa loob ng kahon ay mga larawan ni Wesley. At may isang sulat itong kasama sa loob ng kahon. Kinuha ko ang sulat na iyon at binuksan.

Dear Tony,

Kamusta na ba ang pinakamamahal kong bunsoy? Tagal na din natin hindi nagkita ah. Miss na miss na kita. Kaso hindi ako pwedeng umuwi ngayong bakasyon dahil sa project ko. Sana naiintindihan mo. Babawi ako sa iyo next time. Promise yan. Eto, binili ko ang teddy bear na yan sa malapit na mall dito dahil naalala kita ng makita ko ang bear na yan. Sana nagustuhan mo. Nagsama din ako ng mga pictures ko dito sa dorm para makita mo naman kung ano ginagawa ko dito. Bunsoy, tandaan mo lagi, hindi ka nawawala sa puso at isipan ko. Lagi kang mag-iingat dyan. Hanggang sa muli nating pagkikita, mahal ko. I LOVE YOU...

Love,

Wesley

(P.S. Wag mo pababasa sa iba ang sulat ha? Sige ka, baka mabuko tayo. Hehe.. Mag-iingat ka. Mwah, mwah, mwah!)

Medyo napawi naman ang lungkot ko dahil sa sulat na iyon ni Wesley. Alam ko na ngayon na naiisip nya din pala ako. ''Alam mo bunsoy, miss na miss ka na ni Wesley. Wala syang bukambibig kundi ikaw. Kaya nga nainis sya ng malaman nyang hindi sya makakauwi ng bakasyon'', kwento ni Eric. Lalo akong natuwa sa sinabing iyon ni Eric. ''Salamat Eric. Pagbalik mo ay may ipabibigay din ako kay Wesley'', sagot ko. ''Oo ba! Yun lang pala eh!'', pagpayag nito. Masaya akong umuwi sa amin at pansin ito ng lahat. Masaya kong tiningnan lahat ng pictures na binigay ni Wesley. Walang paglagyan talaga ng kasiyahan ang nararamdaman ko ng mga oras na iyon.

Itutuloy...

Kababata [3]

Hindi kalayuan ang table na inupuan ko kaya natanaw agad ako ni Dino. Kumaway siya na kunwari ay hindi ko nakita. Ayoko kasing umupo doon dahil naiinis ako sa Charmaine na iyon. Napansin ko na nag-uusap sila doon sa kabilang table. Binilisan ko na lang ang pagkain ko at ng matapos na ay dali-dali akong umalis doon sa canteen. Uwian na ng sunduin ako ni Dino sa room ko. Sya lang daw ang kasabay ko sa pag-uwi dahil inihatid nila Wesley at Eric ang kanya kanya nilang gf. Parang bigla na naman akong nainis sa narinig ko. Pero hindi ko iyon pinahalata kay Dino. Alam kong tatanungin nya ang nangyari kanina sa canteen. Tama nga ako. ''Tony, bakit hindi ka sumabay kanina sa amin nung lunch?'', tanong ni Dino. ''Ha? Nandon ba kayo? Hindi ko kasi kayo nakita. Pasensya na.'', pagsisinungaling ko. Pero sa totoo lang, gusto ko sanang sabihin kay Dino kaso ay mabubunyag ang pagkagusto ko kay Wesley. Pinili ko na lang na tumahimik. Nagkwentuhan kami habang papauwi. Doon ay nalaman ko pa na baliw na baliw si Charmaine kay Wesley dahil mahal na mahal nito ang kaibigan ko. Lalo akong nabwisit sa babaeng yon. Gusto ko talagang hilingin sa kalangitan na kidlatan sana ang babaeng yon. ''O, pano? Bukas na lang bunsoy.'', paalam ni Dino dahil nasa harap na pala kami ng bahay namin ng hindi ko namamalayan. Buong gabing iniisip ko ang nangyaring yon. Bwisit kasi ang babaeng yon, sa loob loob ko. Nakatulugan ko na lang ang pagkainis kong yon.

''Tony, bilisan mo ang pagbibihis at nag-iintay na si Wesley!'', tawag ng aking ina habang nagbibihis. Paglabas ko ay hindi ako nagpahalata sa Nanay ko na may tampo ako kay Wesley. ''Tita, alis na po kami.'', paalam ni Wesley kay Nanay habang naka-akbay sa akin. Kwento ng kwento si Wesley sa akin habang naglalakad pero hindi ako sumasagot. ''Hoy! Wala kang imik dyan!'', si Wesley habang inalog ako habang naka-akbay sa akin. Hindi pa din ako kumibo. Lunch time na ulit ng magkita ulit kami. Hindi ko pa din kinikibo si Wesley. Tila alam na agad ni Wesley kung bakit hindi ako kumikibo. Panay kasi ang tingin nya sa akin habang kumakain kami. ''Hoy bunsoy! Bakit ang tahimik mo ngayon?'', puna ni Eric. ''Kahapon pa nga yan pag-uwi namin eh.'', segunda ni Dino. ''Wala lang to. Wag nyo ako pansinin.'', sagot ko. ''Pwede ba naman yon? Lahat kami nagkakatuwaan tapos ikaw nagmumukmok ka ng hindi namin alam kung ano ang dahilan.'', si Eric. ''Hayaan nyo na si bunsoy kung ayaw nya sabihin. Baka naman kasi personal ang problema nya.'', pagtatanggol ni Wesley sa akin habang titig na titig sa mga mata ko. Hindi na ako pinilit ng dalawa at matapos kumain ay bumalik na kami sa kani-kanya naming mga klase. Tila wala namang pumapasok sa isip ko sa mga pinag-aaralan dahil nga puro pagka-inis kay Wesley ang nasa isipan ko. Buti na lang at sabado kinabukasan dahil parang lutang ang isip ko. Nagpahuli ulit ako ng uwi para hindi ko sila makasabay sa pag-uwi. Naisipan kong magbasa muna habang pinalilipas ang oras. Patuloy akong nagbabasa nang may umagaw sa libro ko at tinakbo papalayo.

''Andro! Balik mo nga yan! Nakaka-inis ka talaga!'', sigaw ko. ''Ha ha ha! Masyado ka kasing seryoso eh! Habulin mo kung gusto mo!'', pangungutya pa ni Andro. Si Andro nga pala ang kaklase kong ubod ng kulit. Pati mga teacher namin ay madalas nyang biruin. Para syang si Dino na makulit at masayahin. Magkasing age kami ni Andro. Mas mataas sa akin si Andro. Kayumanggi na mapungay ang mga mata at manipis ang labi. Sya ang escort sa klase dahil hindi naman maitatanggi na cute syang talaga. ''Akina nga yang libro ko!'', habol ko sa kanya. ''Kung makukuha mo! Ha ha ha!'', habang patuloy pa din sa pagtakbo si Andro. Inabutan ko naman sya at pabirong nakikipag-agawan pa sa akin. ''Andro! Akina sabi eh!'', habang pilit ko inaagaw sa kanya ang libro. ''Gusto mong ibigay ko sa iyo?! Kiss mo muna ako! Ha ha ha!'', pang-aalaska pa nito sa akin. ''Halikan mo mukha mo! Akina kasi yan eh!'', sigaw ko ulit. Pero ayaw pa din ibigay ni Andro ang libro ko. Kaya nagkunwari akong napikon na at nag-walk out. ''O, eto na! Hindi ka naman mabiro! Ha ha ha!'', sabay abot ng libro. ''Kulit kulit mo kasi! Hmp!'', sagot ko naman. ''Kasi masarap ka asarin! Ang cute mo kapag naiinis ka na. Alam mo ba yon?!'', papuri ni Andro. Tila napahiya ako at namula sa sinabing yon ni Andro. ''Lika na, uwi na tayo. Wala ng tao gano dito sa school oh.'', aya niya. Kaya umuwi na kaming magkasabay. Sa aming bahay, may kung anong saya akong naramdaman habang naiisip ko ang sinabi ni Andro. Medyo kinikilig pa nga ako. Hanggang sa pagtulog ay baon ko pa din ang mga ngiting iyon.

Kinabukasan, ginising ako ng maaga ng kuya ko dahil sa may tawag daw ako sa telepono. ''Tony, bilisan mo. Kumilos ka na dyan at naghihintay yung classmate mong si Andro sa kabilang linya!'', paalala ni Kuya. Kaya dali dali kong sinagot ang telepono. ''O, napatawag ka?'', pambungad ko. ''May gagawin ka ba ngayon? Gala naman tayo o.'', aya ni Andro. ''Ha? San naman tayo pupunta?'', tanong ko. ''Nood tayo ng sine. Libre ko!'', si Andro. ''Oo ba! Mayang 1:00pm tayo magkita.'', payag ko naman. ''Sige, puntahan na lang kita dyan.'', sagot ni Andro.

Wala pang 1:00pm ay dumating na agad si Andro. Buti na lang at nakabihis na din ako ng mga oras na iyon. Nagtungo na kami sa sinehan. Konti lang ang tao doon. Siguro ay dahil hindi maganda ang pelikula. Wala naman akong magawa dahil gusto ni Andro. Sya ang nanlibre kaya sya ang masusunod. Pinagtyagaan ko na lang din ang pelikula. Hindi pa katagalan ang panonood namin nang malingon ako sa bandang kanan ko. Nagulat ako at sila Charmaine at Wesley pala ang nandon apat na silya lang ang pagitan. Abalang nanonood si Charmaine habang nakatingin naman ng masama si Wesley sa gawi namin. Hindi ko malaman kung bakit sa dinami dami ng makikita ay itong dalawa pa. Hindi inaalis ni Wesley ang masamang tingin sa amin. Inalis ko na lang ang tingin ko at kunwari ay nanonood ako. Maya maya ay naiihi na ako dahil sa sobrang lamig ng sinehan kaya nagpaalam muna ako kay Andro na kailangan kong gumamit ng banyo kaya tumayo na ako at pumunta ng cr. Pumasok ako sa isang cubicle at doon umihi. Tahimik na tahimik ang loob ng cr. Matapos ko ay nag-ayos na ako at lumabas. Dumiretso sa lababo at naghugas. Matapos kong magpatuyo ng kamay ay lumabas na ako ng cr. Gulat ko at nasa labas pala si Wesley at nakasandal sa pader. Nagkatinginan kami. Masama ang tingin niya sa akin. ''Sino yung kasama mo?!'', galit ang tonong tanong ni Wesley. ''Classmate ko.'', sagot ko at akmang aalis na ako nang hilahin ako sa braso. ''Ano ba Wesley?! Bitiwan mo nga ako!'', ako habang inaalis ang kamay nya. Hinila ako ni Wesley paloob ng cr at dinala sa isang cubicle at ni-lock. ''Bakit ka sumama sa lalaking yon?! Nanliligaw ba sya sa iyo?!'', magkasunod na tanong niya na mataas ang tono. ''Bakit, pinapakialaman ko ba kayo ng Charmaine na yan?!'', ganiting tanong ko sa kanya. ''Ayokong sumasama ka kung kani-kaninong lalake, ok?!'', si Wesley. ''Wala kang pakialam kung kanino man ako sumama!'', sagot ko. ''Meron! Dahil AKIN KA LANG! Narinig mo?! AKIN KA LANG!'', pagdidiin ni Wesley. Natigilan ako sa sinabing iyon ni Wesley. Napatingin lang ako sa kanya. Hindi ko inaasahang nagseselos din sya. May halong tuwa at kilig ang naramdaman ko ng mga oras na iyon. Hinawakan ni Wesley ng kanang kamay nya ang mukha ko at ginamit nya ang kaliwa para yakapin ako. Hinalikan nya ako sa labi. Isang napakasarap na halik. Napayakap na din ako sa kanya. Maiinit ang bawat pagsiil ng labi nya. Maaalab na halik na nagpatupok sa akin. Napakahigpit ng yakap nya. Bumaba ang mga halik nya sa aking leeg. Ang sarap ng pakiramdam ko ng mga oras na iyon. Naglapat ulit ang aming mga labi. Mabilis ang paghinga namin pareho at nag-iinit na ang aming mga katawan. Hindi man nya inutos ay lumuhod na ako sa harap nya. Dali-dali naman nyang inalis ang buckle ng belt at binuksan ang pantalon. Ibinaba nya ang pantalon at brief nya hanggang tuhod. Tigas na tigas na ang sandata niya ng mga oras na iyo. Tirik na tirik ang pagkakatindig at namumula na ang ulo.Hinawakan ko ang tigas na tigas nyang ari. Sinimulan ko itong dilaan mula balls, papuntang ulo saka ko ito sinubo. Dahan dahan ay nagtaaas baba ako sa naghuhumindig na sandata ni Wesley. Ang hirap talaga nya i-deep throat. Bukod kasi sa mataba ay ang haba pa nito kaya sumasayad sa lalamunan ko. Pero napakasarap isubo ng ari ni Wesley. Ang marahan kong pagtaas baba ay binilisan ko ng konti. ''Aaaaahhh... Shit! Ang sarap mo talaga sumubo Tony! Aaaahhh...'', bulong na ungol niya. Lalo naman akong ginanahan sa narinig kong iyon kung kayat lalo kong pinagbutihan ang pagsubo ko sa kanya. Mabilis na pagtaas baba ang ginawa ko sa tigas na tigas nyang sandata. Minsa'y dinidilaan at sinisipsip ko din ang balls nya. Sarap na sarap si Wesley sa ginagawa ko kaya napapakadyot na din sya habang hawak ang aking ulo. Sinasabayan nya ng pagkadyot ang pagtaas baba ko sa ari nya kaya hindi maiiwasang maisagad nya. Bumilis ng bumilis ang pagkadyot nya sa bibig ko hanggang sa bumulon sya ng, ''Tony.. Ahhh... Ayan naaaa... Lalabas naaaa... Aaaaaahhh...''. Ilang kadyot pa ay sumabog na sa lalamunan ko ang katas niya. Karamihan ay nalunok ko na dahil sa pagkakadiin niya ng ulo ko sa ari niya. Umapaw na nga ang iba at kumalat sa gilid ng bibig ko. Ng masaid na nyang mabuti ay inalis na niya ang ari niya sa bibig ko. Kinuha ang panyo at pinunasan ang katas niyang kumalat sa aking bibig. Nag-ayos muna kami bago lumabas ng cubicle. Swerte namin at walang tao doon ng mga oras na iyon. Naghugas muna ako sa lababo at naghilamos. Naisip naming baka magtaka ang dalawa naming kasama dahil sa tagal namin kaya nagdecide kaming bumili ng chichirya at softdrinks sa labas. Habang bumibili kami ay nagkausap kami. ''Nililigawan ka ba ng kasama mo?'', tanong ni Wesley. ''Hindi naman siguro. Wala naman syang sinasabi eh.'', sagot ko. ''Nagseselos kasi ako eh. Gusto ko, ako lang ang lalake sa buhay mo.'', si Wesley. Hindi ko malaman ang isasagot ng mga oras na iyon. Pero masayang masaya at kinikilig ako na ayokong ipahalata sa kanya. ''Magkaroon tayo ng

kasunduan. Hihiwalayan ko si Charmaine pero hindi ka pwedeng ligawan ng iba.'', si Wesley. Parang natuwa naman ako sa narinig ko. Feeling ko tuloy boyfriend ko tuloy ay asawa ko na sya. Humingi ng tatlong araw si Wesley para makipag break kay Charmaine. Tinanong nya kung payag ba ako. Tumago na lang ako na tanda ng pagpayag sa gusto nya. Matapos bumili ay bumalik na kami sa loob ng sinehan at naglapit na lang ng upuan. Ipinakilala ko si Andro kina Charmaine at Wesley. Matapos ang pelikula ay sabay sabay na kaming umuwi at naghiwalay na lang dahil sa magkaibang direksyon ng uuwian. Ihahatid pa daw kasi ni Wesley si Charmaine.

Lunes ng sunduin ako nina Wesley, Eric at Dino para sabay sabay na pumasok sa school. Kasabay ko din sila naglunch kahit kasama si Charmaine dahil alam ko naman na malapit na silang magbreak ni Wesley. Hindi ako binigo ni Wesley at pagsapit nga ng wednesday ay sinabi nya sa barkada na wala na sila ni Charmaine. Hindi lang pala kasi si Wesley ang boyfriend nito kundi may isa pang member ng varsity team. Ok lang naman kay Wesley dahil nakaplano na nga ang lahat. Ako naman ay umiwas din na malapit sa mga kaibigan lalake. Nagseselos nga kasi si Wesley sa mga ito. Katulad ng nakagawian namin noon ay ganon pa din at walang pinagbago. Hanggang tumuntong na sila Eric, Dino at Wesley ng 4th year at ako naman ay 2nd year.

Akala ko ay wala ng katapusan ang kaligayahan ng lihim na relasyon namin ni Wesley. Malapit na ang bakasyon at malungkot na ibinalita ni Wesley na sa Maynila sya mag-aaral ng college. Ganon din si Eric. Si Dino lang ang tanging maiiwan sa lugar namin. Hindi na napigilang tumulo ng aking luha dahil sa sinabing iyon ni Wesley. Parang gumuho ang mundo ko na umiikot lang para sa kanya. Yumakap si Wesley sa akin kahit nakaharap kay Dino at Eric. ''Bunsoy, wag kang mag-alala. Uuwi naman ako tuwing bakasyon kaya magkikita pa tayo.'', pag-amo sa akin ni Wesley. ''Oo nga naman bunsoy. Magkakasama pa din naman tayo. Isa pa ay nandito naman si Dino para mabantayan ka at makasama mo.'', paliwanag ni Eric. Hindi ko pa rin mapigil ang pag-iyak. Mahigpit ang yakap sa akin ni Wesley. ''Tahan na bunsoy..'', pag-aalo ni Wesley. Ilang linggo na lang ay bakasyon na kaya ako nalulungkot dahil alam kong pagkatapos ng bakasyon ay ang pag-alis nina Wesley at Eric.

Lumipas ang bakasyon at dumating na ang kinatatakutan ko. Kinabukasan na ang alis nila Eric at Wesley para pumunta na ng Maynila. Sobrang lungkot ko ng araw na iyon. Magkakasama kami ng araw na iyon sa kubo ngunit hindi mawala ang lungkot sa akin dahil alam kong oras na lang ang natitira para magkasama sama kami. Sumapit na ang dapit hapon at kinakailangan na kaming umuwi. Inihatid ako ng tatlo sa bahay na napaka tamlay at napaka lungkot. ''Tita, isasama ko po si Tony sa bahay. Doon po muna sya matutulog sa bahay.'', paalam ni Wesley kay Nanay. ''Sige. Aalis ka na nga pala bukas iho. Mag-iingat ka sa Maynila.'', pagpagyag ni Nanay. ''Opo. Salamat po Tita. Isasama ko muna po si Tony.'', si Wesley. ''Sige. Baka gabihin na kayo sa daan.'', si Nanay. Umalis na kami at tumungo sa bahay nila Wesley.

Itutuloy...

Nilimot Na Pag-Ibig 11

Photo by: Justyn Shawn

Kamusta naman po kayong lahat? 

Maraming salamat nga po pala sa mga patuloy na nagbabasa ng aking kwento na Nilimot Na Pag-ibig.

Marahil ay nagtaka kayo kasi bago na ang cover photo ng story ko ito po ay gawa ng taong nagmamahal sa akin at minamahal ko. Hindi ko po hiningi sa kanya ngunit ginawa nya. Nagulat na lang ako ng isend nya ang file sa akin. Kinilig naman ako... ^__^v

Now naman gusto kong magpasalamat sa mga nag comment sa past chapter. Dahil po sa inyo ay lalo akong ginaganahang magsulat. 

At hindi ko na patatagalin pa. Ito na po ang Chapter 11.

_____

Una po sa lahat ay nagpapasalamat ako sa mga kaibigan ko na nagpush sa akin na sumulat dahil sa totoo po frustrated writer ako pero dahil sa mga friends ko na nagbigay ng insipirasyon at encouragement ay sinubukan ko muling magsulat since gusto ko rin nman.

Pangalawa, I would like to thank Kenjie for making me one of the authors here. Thank you DIZZY...

Next, I would like to thank Justyn Shawn  for making the cover photo of my story i love you... I am still thankful sa gumawa ng una kong Cover Photo. Thank you truthsofme...

Lastly, I would like to thank in advance all the visitors of this blog page who will read my story.

Thank you.

Disclaimer: 

This story is based on true to life experience, names of the characters and some scenarios are intended to be changed to protect their privacy.

Comments and any kind of reactions are welcome.  

You have the freedom to express your feelings.

Read at your own risk!

Enjoy reading!

 _oooOooo_

Hiwaga ng Pag-ibig

kapag kasama mo ang taong mahal mo, 

laging magiging magical ang bawat moment..

kahit may problema kayo,

makakaya pa rin ninyong maging masaya.

kapag umiibig ka, 

ibinibigay mo ang iyong kaluluwa, 

nagiging isa kayong dalawa..

ito ang hiwaga ng pag-ibig.

kung saan sariwa ang simoy ng hangin..

may mga magagandang bulaklak sa hardin..

niyayakap ka ng liwanag,

makapangyarihan ang ulan 

at naaabot mo ang iyong pangarap..

One Click

“Fate brings you together but still up to you to make it happen”

Pag-ibig…kaya mo bang magtiis para dito? Kahit gaano kalayo sa isa’t isa?

Hindi ako naniniwala sa Long Distance Relationship. Kalokohan lang itong lahat para sa akin. Paano naman kasi ako maiinlove sa taong hindi ko nakakasama, hindi ko alam ang ugali na mayroon siya? Pano magwowork ang isang relasyon kung saan dagat ang aming pagitan; na hindi kami magkasama?

“Distance means so little when someone means so much”…isang kasabihan nagpapaisip sa akin ng malalim. Para kasi sa akin, nagwowork ang isang relasyon kapag magkasama kayo, kapag alam namin ang bawat hilig, ang gusto at ayaw sa isang bagay. Yun bang kahit sa konting kilos lang alam na ang ibig sabihin. Kahit hininga pa lang alam nyo na kung masaya ang isa o kung may problema. Sa bawat tingin at titig na ibinabaling , alam nyo na ang dahilan, alam nyo na ang ibig sabihin. Kaya naman hindi ako naniniwalang may nagkakainlaban nga ng totoo o tumatagal sa Long Distance Relationship. Isa pa, mahirap sumugal sa walang kasiguraduhan.

Iyan ang pananaw ko…noon.

Ako si Eric. Simple. Masayahin. Makulit. Hindi gwapo, hindi din naman pangit. Ordinaryong tao na namumuhay ng ordinaryo.

Dahil sa hirap ng buhay dito sa Pilipinas, at upang matulungan ang pamilyang makaahon sa kahirapan, sumama ako sa aking tiyuhin upang makipagsapalaran sa dayuhang bayan. Hindi man ako nakatapos ng kolehiyo, naging madali para sa akin ang makahanap ng trabaho sa tulong ng aking tiyuhin. Isa na akong barista ngayon dito sa Jeddah, KSA.

May girlfriend ako si Jen. Hindi ko nga alam kung bakit sa dinami-dami ng lalaking nagkakandarapa sa kanya ako pa ang natipuhan. Hindi naman kasi ako ‘sing yaman, tangkad at gwapo gaya ng kanyang mga manliligaw. Sino ba naman kasi ang mag-aakalang ako ang pinili niya. Napagadanda niya. Matalino…at mabait. Napakasaya ko noong araw na magkasama kami. Nagkukulitan. Hawak-kamay habang naglalakad sa pakre. Nagyayakapan. At minsan..nag-iiyakan sa mga pagsubok at problemang nararanasan namin sa buhay. Ngunit nag-iba ang lahat noong kinakailangan kong mangibang bansa. Nagkatamlayan ng mag-usap, magtawagan, magkumustahan .Pati maliliit na bagay pinagtatalunan na namin kahit nadadaan naman sa usapan. Hanggang sa humantong sa hiwalayan. Hindi na namin maisip na mag-wowork pa ang aming relasyon kung saan dagat ang pagitan. Kung saan telepono lang at internet ang tulay ng aming pag-iibigan. At mga kuhang litrato naman ang taga kwento sa bawat nangyayari sa aming buhay. Alam kasi namin, sa panahon ngayon, ang mundo ay nababalot ng tukso. Dahil magkalayo, hindi maiiwasang madarang. Nakakatakot umasa na sa pagbabalik ko, ako pa rin at walang iba. Na kami pa rin tulad ng dati. Inisip ko na lang na kung kami, kami talaga. Kaya masakit man, mas pinili naming mabuhay ng magkaiba ang daan na tutunguhin.

Masaya ang pakiramdam noong dumating ako dito sa Saudi kahit pa man kabibreak pa lang namin ng girlfriend ko dahil na rin sa pagnanais na matutulungan ang pamilyang makaahon sa kahirapan. Parang isang pangarap itong unti-unti nang natutupad. Syempre, di maiiwasang makaramdam ng takot at kaba dahil di mo alam ang kultura kung saang bansa ka naroon. Hindi din maiiwasang makaramdam ng kalungutan sa tuwing ikaw ay nag-iisa at kapag namimiss mo ang mga mahal mo sa buhay. Kapag nagkakasakit ka, wala kang matatakbuhan upang mahingan ng tulong. Pero sadya talagang ganyan. Kelangan magsakripisyo, kelangan magtiis at kailangan lumaban para sa pamilya, para sa minamahal at para sa sarili.

Nakakabagot sa ibang bansa kung tutuusin dahil hindi ka naman makapaggala kahit na madaming magagandang lugar na pwedeng puntahan kasi hindi mo alam ang mga pasikot-sikot, baka mawala ka pa. Kung alam mo naman, hindi ka rin basta-basta makakalabas dahil iisipin mo muna na kada labas mo ay may katumbas itong pera. Sayang lang ang mga paghihirap para makaipon. Kaya ang tanging libangan ko na lang ay ang aking laptop at cellphone upang makapagchat sa minamahal at mga kaibigan.

Binuksan ko ang aking account sa facebook dahil tinamaan na naman ako ng pagkainip. Pampalipas oras kumbaga. Wala kasi kaming masyadong ginagawa kapag umaga. Libre din dito sa aking pinagtatrabahuan ang wifi kaya malaya kaming makapag online gamit lamang ang aming mga cellphone. Bawal kasi magdala ng laptop baka masesante ka pa kapag nahuli. Dahil nga halos wala din akong magawa kapag online ako, kinahiligan ko na ding mag browse ng profile at maghanap ng makakaibigan.

Dito ko nakilala si Francis. Hindi ko alam sa sarili kung bakit ko klinick ang profile niya at inadd siya pero parang may magnet akong naramdaman habang tinitingnan ko ang kanyang mga picture at hindi na maalis ang tingin ko dito. Parang matagal na kaming magkakilala. Parang kilalang kilala ko na siya. 

Ilang minuto lang ang nagdaan ay inaccept na niya ang friend request ko kaya minessage ko siya para magpasalamat. Nagreply naman siya. Simula noon nagpalitan na kami ng mensahe pati na din ng number. Mas kinilala namin ang isa’t-isa. “Tol” ang naging tawagan namin. Tubong Bicol pero nakatira siya sa Manila kasama ang kanyang pinsan. Isa siyang maintenance crew ng SMB at paiba-iba ang kanyang schedule. Hindi ko alam pero ang gaan ng pakiramdam ko sa kanya habang kausap ko siya. Halos araw-araw ang kamustahan namin, kulitan..at tawanan. Nakakawala ng pagkainip, ng pressure at ng pagod.

Mas lalo kaming nagkapalagayan ng loob noong minsang may promo dito na murang tawag sa Pilipinas. Timing naman na gusto daw niya akong makausap. Halos puro tawanan ang nangyari habang nagkukwentuhan. Mas lalong lumapit at nagkapalagayan ang loob sa isa’t isa. Masasabi kong lalong tumibay ang aming pagkakaibigan. Hanggang sa magkwento siya sa girlfriend niya. Ewan ko ba pero nalungkot ako habang nagkukwento siya tungkol sa kanyang girlfriend. Di ko alam kung ano ang dahilan ng pagkalungkot kong iyon. “Siguro miss ko lang ang magkagirlfriend.”depensa ko sa sarili.

Tuloy pa rin ang aming kumustahan, kwentuhan, tawanan at balikan ng mga nangyayari sa buhay namin araw araw kahit na hindi kami magkaparehas ng oras. Nagulat na lang ako noong magtext sya. “Buti ka pa, naaalala ako kahit malayo.” Alam kong may problema siyang pinagdadaan sa mga oras na iyon kaya tinawagan ko siya. Nagkausap kami at nagkakumustahan. May ilang araw na din daw siyang may sakit at ni minsan ay hindi siya inalagaan, maski isang beses na dalaw ng kanyang girlfriend ay wala rin. Kaya makikipaghiwalay na siya dito. Hindi ko alam ang mararamdaman pero maawa ako sa kanya. Nalungkot dahil sa pinagdadaanan niya ngayon. Nakakalungkot isiping nandon lang ang kanyang girlfriend sa malapit ngunit tila kay layo naman nito sa kanya. Kaya laking pasasalamat niya sa akin.

Hindi ko mawari ang pakiramdam noong sinabi niya sa aking “I love you.” Literal na napanganga ako at napahinto. Kinapa ko ang aking sarili at hindi muna nagsalita. Biglang tumibok ng mabilis ang aking puso. Para akong mauubusan ng hininga at nabingi sa bilis ng pintig nito. Syempre natakot ako, kinabahan at nagduda dahil baka pinagtritripan lang ako nito. Pero alam kong iba. Alam kong may iba din akong nararamdamang unti-unting umuusbong dito sa puso ko para sa kanya. Yun bang kompleto na ang araw ko kapag nakakausap ko siya. Na kapag hindi naman ay kung nalulungkot ako. Yung hinahanap hanap ko na ang boses niya, yung biruan namin, yung kwentuhan at harutan namin. “Andyan ka pa ba? Ano? Ayaw mo ba?”paggising niya sa akin mula sa aking pagguguniguni. “Ahh..ehh gusto.”sagot ko. Ewan ko nga ba kung bakit iyon ang nasagot ko pero masaya ako sa sinabi ko. Parang iyon na ang hudyat na kami na. Hindi man ako sigurado. Hindi ko man alam kung karapat dapat nga ba siyang pagkatiwalaan. Hindi ko alam kung tama bang humawak sa kanyang mga pangako. Ngunit ang alam ko lang, tama na ang pagmamahal, tiwala at pangako namin sa isa’t isa para sumugal sa ganitong klaseng relasyon. Dama ko sa kanya ang sinsiredad, ang pagkatotoo at pagmamahal niya para sa akin…at iyon ang pinanghahawakan ko.

Noong naging kami, mas lalo pa naming nakilala ang isa’t-isa pati na rin ang pamilya. Naging mas malambing, mas maalalahanin kaming lalo. Ngunit sadya talagang dumadaan sa pagsubok ang lahat ng relasyon. Selosan, asaran, awayan na nadadaan naman sa usapan. Pero hindi namin iyon hinahayaang matapos ang araw o ang aming pag-uusap nang hindi nagkakaayos. Dumating din sa puntong nagpalitan kami ng aming account at password sa facebook para lamang maputol ang haka-haka at maling paniniwala. Binigyan namin ng laya ang isa’t isa sa pagbukas ng aming account upang mas makilala naming mabuti ang isa’t isa, makita, mabasa ang mga message at higit sa lahat malaman ang totoong pagkatao sa likod ng ipinakikita niya. Doon lumantad sa akin ang mga mensahe galing sa mga bakla at bisekswal na nakakachat niya. Nagtaka kasi ako noong minsang kausap ko siya pero ang tagal niyang magreply. Tiningnan ko ang oras at araw ng pag-uusap nila at tama nga ang hinala ko. May kachat nga siyang iba maliban sa akin. Sa nabasa ko, hindi ko maiwasang manlambot kaya agad ko siyang tinawagan. Umamin naman siya, nagsorry at nangakong hindi na uulitin pa.

Napatunayan naman niya iyon noong minsang buksan ko ang kanyang facebook at nabungaran ko ang mga mensahe galing sa mga nagkakagusto sa kanya, ngunit iba na ang naramdaman ko, masaya. Masaya dahil ako ang pinili niya, na tinupad niya ang kanyang pangako, na mahal niya ako. “Mahal ko si Eric kaya pls lang tigilan mo na ako” yan ang mensahing nabasa ko. Diba? Sino ba naman ang hindi maaaantig sa kanyang mga sinabi? Sino ba naman ang hindi mamawawala ang takot at pangamba kung ito ang mabasa mo sa account niya; sa mga message niya sa mga nagkakagusto sa kanya?

Mas lumalim ang aming pag-iibigan, ang tiwala at pag-asang magkasama, mahagkan, mahawakan at mayakap ang isa’t isa.

Dahil halos pareho kaming breadwinner ng pamilya, halos wala ng matira sa kanyang sweldo sa pinapadala niya dito pero hindi pa rin ito sapat para sa pang araw-araw na pangangailangan. Alam kong hindi ganun kalaki ang sinusweldo ng partner ko kaya minsan ay kinakapos siya. Bilang partner, handa akong tumulong sa kanya kaya nag-open ako ng account sa kanya para my pera siyang magastos kung sakaling magipit siya, hindi man niya ito hiningi, ako na ang nagkusang magbigay sa kanya nito dahil may tiwala ako sa kanya. Pag may extra siyang sahod ay nilalagyan niya iyon ng laman. Iniipon. Para may pera kami pang –umpisa ng panibagong buhay.

Gusto din niyang mag-abroad, upang mabigayn din ang pamilya na masaganang buhay, upang makasama ako at upang magsimula kami ng aming buhay. Nang magkasama, na baon-baon ang tiwala, pagmamahal at pangako sa isa’t-isa.

Sa isang taon naming relasyon, napatunayan kong ang LDR ay hindi hadlang sa dalawang taong nagmamahalan. Hindi basehan ang milya milya ninyong distansya upang mapadama ang pagmamahal at pagtitiwala. Ito ay isa lamang daan upang subukin kung ano ang kaya mong itaya sa ngalan ng pag-ibig. Kung kaya mo ang sakit, ang humawak sa pangako, ang magpakatatag.

Sa aming magiging unang pagkikita ng personal, hindi ko maiiwasang makaramdam ng pangamba at alinlangan pero alam kong hindi iyon magtatagal at mananaig pa rin ang pagkasabik; na mahawakan, mahagkan at mayakap namin ang isa't-isa. Susulitin ang bawat minutong daraan upang maipadama ang aming pagmamahalan.

“Distance means so little when someone means so much”…isang kasabihang nagpapaisip sa akin noon; na kontra ako. Ngunit lahat ng ito ay nagbago, lahat ay naglaho na parang bula, lahat ay nag-iba, lahat ay napalitan ng pag-asa, tiwala at pagmamahal; nang dahil sa Isang Click.

-WAKAS-